“…ตอนที่ผมรู้จริงนี้แหละ ผมจะพูดความจริงให้ฟัง
แล้วใครจะฟังก็ได้ ไม่ฟังก็ได้
ในขณะนั้นผมเดิน เรียกว่า‘เดินจงกรม’
เดินไป-เดินมา **มันหลุดตัวมัน
‘เหมือนกับเรามีเข็มขัดรัดผ้าเราไว้ ผ้าเราหลุดตัวออกไป
หลุดตัวออกไป มันก็หมดซิ-หมดผ้า
ผ้ามันก็หลุดออกจากเนื้อ-จากตัวเรา ไม่มีผ้าที่เนื้อที่ตัวเรา’
มันเป็นอย่างนั้น
‘เมื่อผ้าหลุดออก-มันก็เบาตัวซิ เบาตัวทั้งหมดเลย’
แต่ไม่ใช่ผ้าจริง ๆ นะ
อันนี้เรียกว่า‘จิตหลุดพ้นแล้ว-จิตหลุดพ้นแล้ว’
ในตำราเขาพูดอย่างนั้น
‘เมื่อจิตหลุดพ้นแล้ว ญาณย่อมเกิดขึ้น-ย่อมมี’
ญาณเกิดขึ้น-ย่อมมี แน่ะ!**
อันนี้*เราไปเรียนตำรา เราไม่ปฏิบัติ
มันก็เลยไม่รู้จัก-ไม่รู้แจ้ง-ไม่รู้จริง*
เมื่อเป็นเช่นนี้ มันก็คิดฟุ้งเข้าไปถึงพระพุทธเจ้า(ว่า)
**‘อ๋อ! พระพุทธเจ้าหลุดจากสิ่งเหล่านี้
สิ่งเหล่านี้มันหลุดออกจากเรา’
สิ่งนั้นมันไม่ต้องมี มันไม่ต้องมีจริง ๆ**
*เมื่อมันมี-เราไปยึดไปถือเอา เรียกว่า‘อุปาทาน’นั่นเอง
เมื่อเรามีอุปาทานแล้ว ก็ยึดติดเท่านั้น
ดังนั้น คนติดนั้น…จะไปสวรรค์ไม่ได้-ไปนิพพานไม่ได้’
เรียกว่า‘อุปาทาน’
มันยึด-มันติด มันเป็นเครื่องผูกพันเราอยู่อย่างนั้น*
ดังนั้น ที่ผมได้ให้ข้อคิดเป็นเครื่องเตือนจิตสะกิดใจวันนี้
ก็เห็นว่าสมควรแก่เวลาแล้ว
เพราะจวนเวลาเราจะออกไปบิณฑบาตแล้ว
ถ้าหากมีโอกาส หรือมีเวลาดีจะพูดต่อไป
แล้วก็นิมนต์คุกเข่า แล้วก็กราบกันได้”
หลวงพ่อเทียน จิตฺตสุโภ
————————————————————————————————
※※※※※※※※※※※※※※※※※※※※
※ อย่าหลงตน-อย่าลืมตัว ※
※ ※
※ อย่าหลงกาย-อย่าลืมใจ ※
※ ※
※ อย่าหลงชีวิต ※
※※※※※※※※※※※※※※※※※※※※
รู้สึกตัว…รู้สึกกาย รู้สึกใจ
_/|\_ _/|\_ _/|\_
ใส่ความเห็น