“…ความสงบ ก็มี ๒ อย่างด้วยกัน
**สงบจากอันความคิดแวบอันนั่นแหละ
แล้วก็มาอยู่ด้วยสติปัญญาตัวนี้
อันนี้สงบแบบการเห็นแจ้ง**
อันนั้นเขาว่า‘สงบใต้โมหะ’
เพราะมันสงบมืด ๆ อันนั้นสงบไม่รู้-อันนั้น*
เดินไป-ก็ให้รู้ นั่งกินข้าว-ก็ให้รู้
นี่เป็นวิธีเดินจงกรม
ไม่ใช่ว่าเดินจงกรม เดินทั้งวัน-ไม่รู้สึกตัวเลย
อันนั้นก็เต็มทีแล้ว เดินไปจนตาย
มันเป็นอย่างนั้น ไม่ใช่เดินอย่างนั้น
**เดินก้าวไป-ก้าวมา รู้
นี่…(เรียก)ว่า‘เดินจงกรม’**
‘เดินจงกรม’ ก็หมายถึงเปลี่ยนอิริยาบถนั่นเอง
ให้เข้าใจว่าเดินจงกรมเพื่ออะไร (เพื่อ)เปลี่ยนอิริยาบถ
คือนั่งนาน มันเจ็บแข้ง-เจ็บขา
บัดนี้เดินมาก มันก็เมื่อยหลัง-เมื่อยเอว
(ก็มา)นั่งด้านหนึ่ง เราเรียกว่า‘เปลี่ยนอิริยาบถ’
เปลี่ยนให้เท่า ๆ กัน
นั่งบ้าง-นอนบ้าง ยืนบ้าง-เดินบ้าง
อิริยาบถทั้ง ๔ ให้เท่า ๆ กัน แบ่ง(ให้)เท่ากัน
หรือไม่แบ่งเท่ากันก็ได้ เพราะว่าเราไม่มีนาฬิกานี่
น้อย-มากอะไร ก็พอดี-พอควร
เดินเหนื่อยแล้ว ก็ไปนั่งก็ได้
นั่งเหนื่อยแล้ว-โอ๊ย! ลุกเดินก็ได้
หรือนอนก็ได้ แต่อย่าไปนอนหลับนะ
ถ้านอนหลับทั้งวัน-ทั้งชาติ ก็เหมือนหมู
หมูมันนอนอยู่ในคอกมัน-เป็นอย่างนั้น อย่าไปทำ
ที่พูด ๆ นี่ เข้าใจไหมวิธีพูดนะ
เข้าใจไหมวิธีทำจังหวะ
ผู้ฟัง : งั้นสรุปว่า ความคิดที่อยู่ใต้โมหะนี่
เราต้องปัดไป
หลวงพ่อเทียน : ปัดไปเลย
ผู้ฟัง : แต่ความคิดที่เป็นไปด้วยสติปัญญา
เพื่อการ-เพื่องานของเรา เราต้องคิด
หลวงพ่อเทียน : อันนั้นถ้าไม่คิด ก็ทำไม่ได้ ก็บ้าแล้ว
ต้องเป็น-ต้องคิด เราจะทำอะไร
จะปลูกบ้าน หรือจะซื้อของ-เสื้อผ้า
หรือจะซื้ออะไรก็ตาม-มันต้องคิด
มันจะคุ้มค่าเงินเราไหม เราซื้อไปแล้ว
จะไปทำอะไร มันต้องคิด-อันนั้น
ไม่คิด เขาว่าคนบ้า-อันนั้น
ให้เข้าใจอย่างนั้น ต้องใช้สติปัญญา”
หลวงพ่อเทียน จิตฺตสุโภ
————————————————————————————————
※※※※※※※※※※※※※※※※※※※※
※ อย่าหลงตน-อย่าลืมตัว ※
※ ※
※ อย่าหลงกาย-อย่าลืมใจ ※
※ ※
※ อย่าหลงชีวิต ※
※※※※※※※※※※※※※※※※※※※※
รู้สึกตัว…รู้สึกกาย รู้สึกใจ
_/|\_ _/|\_ _/|\_
ใส่ความเห็น