“…พระโสดาบันนั้น เป็นอย่างไร ?
เป็นผู้มีตาทิพย์ เป็นผู้ได้ต้นทาง-ได้กระแสพระนิพพาน
**ตาทิพย์เห็นอะไร ?
เห็นตัวเรานี่แหละ ตัวเรานั้นเป็นธรรมะ
เราพูดเป็นธรรมะ เราคิดเป็นธรรมะทั้งนั้น
เราเห็นจิต-เห็นใจเรา
ที่มันหนัก-มันทุกข์ มันจะค่อยลดลงไป
เรื่องโทสะ-โมหะ-โลภะนี่ มันจะค่อยเบาบางลงไปกว่าแต่ก่อน**
สมมติให้ฟังนะ ‘สมมติว่า
น้ำสีแดงเต็มกระป๋อง คุณภาพ ๑๐๐%
ย้อมผ้าขาว-ย่อมแดงหมด เพราะน้ำสีมันดี-มันกินผ้า
แต่ถ้าสีน้ำนั้นเต็มกระป๋องเหมือนเดิม แต่คุณภาพไม่ดีแล้ว
ไปย้อมผ้าสีขาวก็ไม่ติด ถึงติด-ก็ติดน้อย
พอเอาไปล้าง ก็ออกเลย’
นี่-ขั้นต้นของพระโสดาบัน ต้องเป็นอย่างนั้น
ท่านจึงเรียกว่า‘ปฐมฌาน’
ยังมี‘ทุติยฌาน-ตติยฌาน-จตุตถฌาน’อีก
นั้นเป็นคำพูด(ที่)เรียนมาจากตำรา
ตัวจริงนั้น **ให้เป็น-ให้รู้-ให้เห็นตัวจริง
แล้วจึงค่อยนำพูด นำมาสอนกัน**
*ถ้าไม่เป็น-ไม่รู้-ไม่เห็นตัวจริง (แล้ว)เอามาสอน
ผู้ที่ปฏิบัติตาม ก็เลยจับต้นชนปลายไม่ได้*
ดังนั้นเรามาที่นี้ ถึงแม้จะน้อยคนก็ตาม
**ต้องตั้งใจปฏิบัติให้มันรู้จริง ๆ
ให้มันได้ผลเอาไปใช้จริง ๆ** …”
หลวงพ่อเทียน จิตฺตสุโภ
————————————————————————————————
※※※※※※※※※※※※※※※※※※※※
※ อย่าหลงตน-อย่าลืมตัว ※
※ ※
※ อย่าหลงกาย-อย่าลืมใจ ※
※ ※
※ อย่าหลงชีวิต ※
※※※※※※※※※※※※※※※※※※※※
รู้สึกตัว…รู้สึกกาย รู้สึกใจ
_/|\_ _/|\_ _/|\_
ใส่ความเห็น