“*ทุกข์เกิดขึ้น เพราะมีความหลง
เมื่อมีความหลงแล้ว ทำ-พูด-คิดอะไรก็ไม่ถูกต้อง*
**การเจริญสตินี้ ต้องทำมาก ๆ ทำบ่อย ๆ**
นั่งทำก็ได้-นอนทำก็ได้ ขึ้นรถ-ลงเรือ…ทำได้ทั้งนั้น
เวลาเรานั่งรถเมล์ เรานั่งรถยนต์ก็ตาม
เราเอามือวางไว้บนขา พลิกขึ้น-คว่ำลงก็ได้
หรือเราไม่อยากพลิกขึ้น-คว่ำลง
เราเพียงเอามือสัมผัสนิ้วอย่างนี้ก็ได้
สัมผัสอย่างนี้-ให้มีความรู้สึกตัว ทำช้า ๆ
หรือจะกำมือ-เหยียดมืออย่างนี้ก็ได้
หรือเราจะเอามือสัมผัสขาเราอย่างนี้ก็ได้
‘ไม่มีเวลาที่จะทำ’ บางคนว่า
‘ทำไม่ได้-มีกิเลส’ เข้าใจอย่างนั้น
**อันนี้ ถ้าเราตั้งใจแล้ว-ต้องมีเวลา
มีเวลา เพราะเราหายใจได้
เราทำการ-ทำงานอะไร ให้มีความรู้สึกตัว**
เช่น เราเป็นครูสอนหนังสือ เวลาเราจับดินสอ
เอามาเขียนหนังสือ เรามีความรู้สึกตัว
เขียนตัวหนังสือไป เราก็รู้
**อันนี้เป็นการเจริญสติแบบธรรมดา ๆ
ศึกษาธรรมะกับธรรมชาติ**
เวลาเราทานอาหาร เราเอาช้อนเราไปตักเอาข้าว
เข้ามาในปากเรา เรามีความรู้สึกตัว
ในขณะที่เราเคี้ยวข้าว เรามีความรู้สึกตัว
กลืนข้าวเข้าไปในท้อง-ไปในลำคอ เรามีความรู้สึกตัว
อันนี้เป็นการเจริญสติ
*อย่าเพิ่งพูดว่าไม่มีโอกาส ไม่มีเวลานั้น
อันนั้นเป็นคนที่ไม่ตั้งใจ
คือไม่รู้จัก ไม่สนใจเรื่องชีวิตนี้เอง*
**เมื่อเราทำอย่างนี้-ทำบ่อย ๆ มันจะปรากฏ
ความปรากฏนั้นคือ
การสะสมอันนี้เป็นเหตุ
ผลของมันเกิดขึ้นนั้น เรียกว่า‘ญาณของปัญญา’
เหตุของมันคือทำความรู้สึก**
สมมติเราเอาผลไม้ไปลงดิน
เมื่อเอาผลไม้-เอาเมล็ดพืชอะไรต่าง ๆ ไปเพาะ
ไปปลูกไว้ เราเอาน้ำไปรดมัน-รดบ่อย ๆ
ความอบอุ่นกระทบเข้าไปในผลเมล็ดพืชอันนั้น
มันก็แตกขึ้นมา มันก็เป็นผลขึ้นมา
อันนี้ก็เหมือนกัน ที่เราทำนี้เป็นเหตุของมัน
**เหตุของมันคือ เราทำความรู้สึก
ผลของมัน(คือ) ปัญญามันจะรู้ขึ้นมาทันที
อันนั้นเป็นรูป อันนี้เป็นนาม
เราจะรู้จักเอง แต่ไม่(ต้อง)ไปสนใจมัน**…”
หลวงพ่อเทียน จิตฺตสุโภ
————————————————————————————————
※※※※※※※※※※※※※※※※※※※※
※ อย่าหลงตน-อย่าลืมตัว ※
※ ※
※ อย่าหลงกาย-อย่าลืมใจ ※
※ ※
※ อย่าหลงชีวิต ※
※※※※※※※※※※※※※※※※※※※※
รู้สึกตัว…รู้สึกกาย รู้สึกใจ
_/|\_ _/|\_ _/|\_
ใส่ความเห็น