“…‘สวรรค’กับ‘นิพพาน’ มันไปสายเดียวกัน
‘สวรรค์’ คือเรายังไกล-ห่างไกลจากนิพพาน
แต่มัน*จะไปนิพพาน
เราไปติดวิธีนั้น-ไปติดวิธีนี้ เราไม่ตั้งใจเดินไปหานิพพาน*
เราอยู่บ้านเรา เราจะเดินทางไปจังหวัดไหนก็ตาม
เราไม่ตั้งใจ เราไปแวะที่นั่น-ไปแวะที่นี่
ผลที่สุดไม่ถึงจังหวัดนั้น *เขาเรียกว่า‘โลกียธรรม’
ตั้งใจไป แต่ไปไม่ถึง
เขาเอิ้น(เรียก)‘โลกียธรรม’
คือ ตั้งใจทำการ-ทำงานอะไรก็ตามแหละ
ตั้งใจว่าจะทำให้มันเสร็จ แต่มันทำไม่เสร็จ
นั่นเขาเรียกว่า‘โลกียธรรม’*
บัดนี้ **คนหนึ่งตั้งใจว่าจะไปอำเภอนั้น-ตำบลนี้
หรือจังหวัดนั้น-จังหวัดนี้
ตั้งใจฮง(ลง)เรือนเราไป
ไปให้ถึงจังหวัดนั้น-อำเภอนี้ ตำบลนั้น-ตำบลนี้
เห็นผู้คน ลักษณะกิจการของตำบลนั้น
อำเภอนั้น จังหวัดนั้น
อันนั้นเขาเรียกว่า‘ไปถึงจุดหมายปลายทาง’
เรียกว่า‘โลกุตตรธรรม’ หรือจะว่า‘นิพพาน’ก็ได้**
มันเป็นอย่างนั้น…”
หลวงพ่อเทียน จิตฺตสุโภ
————————————————————————————————
※※※※※※※※※※※※※※※※※※※※
※ อย่าหลงตน-อย่าลืมตัว ※
※ ※
※ อย่าหลงกาย-อย่าลืมใจ ※
※ ※
※ อย่าหลงชีวิต ※
※※※※※※※※※※※※※※※※※※※※
รู้สึกตัว…รู้สึกกาย รู้สึกใจ
_/|\_ _/|\_ _/|\_
ใส่ความเห็น