“…วิธีปฏิบัติทางใจ ก็ทำเหมือนเดิม
(ให้)ทำจังหวะเหมือนเดิม
พลิกมือขึ้น-คว่ำมือลง ยกมือไป-เอามือมา
เอียงซ้าย-เอียงขวา ก้ม-เงย เหลือบซ้าย-แลขวา
*ให้รู้…นั่งนิ่ง ๆ ไม่ได้*
เมื่อรู้อย่างนี้ (เวลา)จิตใจมันนึก-มันคิดขึ้นมา
ทีแรกมันจะรู้(ความคิด) แล้วก็ไปกับความคิด
นานเข้า ๆ *เมื่อมีสติ-ความรู้สึก(ตัวมาก)พอ
(เมื่อ)มันคิด มันจะหยุดเลย
เมื่อ(เรา)เห็น-รู้แล้ว (เรียกว่า’เห็นความคิด’)*
(จึงว่าให้)ทำเอาเหมือนแมวกับหนู
บ้านเรามีหนู แต่เราไม่สามารถที่จะไล่หนูได้
(ก็)ต้องเอาแมวมาเลี้ยงไว้
พอดีเอาแมวมาเลี้ยงไว้
(ตอนแรก)แมวมันตัวเล็ก หนูมันตัวโต
พอดีหนูออกมา (แต่)แมวมันไม่เคยกลัวหนู
มันก็(กระ)โดดตะครุบจับหนู
หนูมันตื่น-แล้วหนูก็วิ่ง แมวมันก็ต้องติดหนูไป
(แมว)เหนื่อยแล้ว มันก็ต้องวางหนู
หนูก็เลยพ้นภัย-พ้นอันตราย พ้นตายไปได้
แต่แมวมันก็เลยกลับคืนมา
อันนี้ *ความรู้สึก(ตัว)ก็เช่นเดียวกัน-ทำบ่อย ๆ
เราไม่ต้องไปตำหนิแมวว่า ‘ทำไมจับหนูไม่อยู่’
ไม่ต้องคิด เพียงให้อาหารแมวทุกวัน ๆ
(เมื่อ)แมวกินอาหารมากเข้า ๆ ตัวมันอ้วน-มันโตขึ้น
พอดีหนูออกมา แมวมันตะครุบอย่างแรง
หนูเลยช็อกตายทันที*
อันนี้ก็เหมือนกัน
**เมื่อเราทำความรู้สึกตัวมากเข้า-มากเข้า
ความคิดมันคิดปุ๊บขึ้นมา เราเห็น-เรารู้-เราเข้าใจ
ความคิดมันถูกหยุดไปทันที**”
หลวงพ่อเทียน จิตฺตสุโภ
————————————————————————————————
※※※※※※※※※※※※※※※※※※※※
※ อย่าหลงตน-อย่าลืมตัว ※
※ ※
※ อย่าหลงกาย-อย่าลืมใจ ※
※ ※
※ อย่าหลงชีวิต ※
※※※※※※※※※※※※※※※※※※※※
รู้สึกตัว…รู้สึกกาย รู้สึกใจ
_/|\_ _/|\_ _/|\_
ใส่ความเห็น