“…เรามาฟังเทศน์กัน มาฟังพระท่านเทศน์-ท่านพูด
หรือบางครั้ง-บางคราวก็เป็นโยม
มาเทศน์-มาพูดให้พวกเราได้ฟัง
และพวกเราก็ต้องเอาไปใช้กับชีวิตของเรา
การฟังเทศน์-ฟังพูด เราไม่ได้ฟังเพื่อความสนุก
แล้วก็นำเอาไปปฏิบัติตามคำพูดของท่านผู้นั้น
การฟังวันนี้ก็เช่นเดียวกัน
คนเราทุกคนเกิดมาแล้ว ก็ต้องการความดี-ความงาม
ความดี-ความงามนั้น มันเป็นอีกเรื่องหนึ่ง
และการปฏิบัติดี-การปฏิบัติงาม เป็นอีกเรื่องหนึ่ง
การเข้าถึงตัวเองหรือเข้าถึงชีวิต มันเป็นอีกเรื่องหนึ่ง
มันเป็นคนละเรื่อง-คนละเรื่องกัน
หลักพระพุทธศาสนาสอนนั้น
ถ้าจะพูดสั้น ๆ ก็สอนหลักเดียว
ถ้าพูดยาว ก็ต้องสอนมาก
คำสอนท่านมีถึง ๘๔,๐๐๐ พระธรรมขันธ์
แต่ท่านรวบรวมลงมาแล้วก็ **ให้ทุกคนรู้สึกตัวเอง
และแก้ปัญหาตัวเอง
ไม่ให้ทุกข์เกิดขึ้นภายในจิตใจของตัวเอง
หรือไม่ให้ทุกข์เกิดขึ้นภายในชีวิตของตัวเอง
หรือไม่ให้ทุกข์เกิดขึ้นภายในตัวเอง**
ท่านสอน
*ทุกข์นี่มันสำคัญ มันไม่ยกเว้นใครทั้งหมด*
พระสงฆ์-องค์เณร มันก็ไม่เคยกลัว
ญาติโยม มันก็ไม่เคยกลัว
ทุกข์นี่ มันไม่กลัวใคร*
**มันกลัวแต่สำหรับผู้ที่เห็นแจ้ง-รู้จริงตามความเป็นจริง มันกลัว
แต่มันก็ไม่กลัว แต่มันเข้าไปแสดงไม่ได้
เพราะว่าท่านรู้เท่า-รู้ทัน รู้จักกัน-รู้จักแก้
เรียกว่า‘รู้จักเหตุการณ์’นั่นเอง**
ดังนั้นการฟังเทศน์นั้น บางคนฟังเพื่อเอาบุญ
บุญนี้แหละ มันเป็นฝ้าบังจักษุ
แต่มันก็ดีนะ-บุญ แต่บุญมันช่วยเราไม่ได้
แต่ไม่ได้สอนให้ทำลายบุญ
**คำว่าบุญนั้น หมายถึงแก้ปัญหาตัว(เอง)ได้
เรียกว่า‘คนมีบุญ’ คนใดมีบุญแล้ว-ไม่มีทุกข์**
คนใดไปฟังเทศน์(เพื่อ)เอาบุญนั้น (แต่)ยังมีทุกข์อยู่
อันนั้นเรียกว่าฟังเอาบุญ โดยที่ว่ายังไม่รู้จักบุญ
*คนไม่รู้จักบุญนะ เอาบุญไม่ได้*
ตัวของผมเอง ตัวของอาตมาเองก็เช่นเดียวกัน
เมื่อไม่รู้จักบุญ ก็เอาบุญไม่ได้
ต่อ**เมื่อรู้จักบุญแล้ว อยู่ที่ไหนก็เอาบุญได้**…”
หลวงพ่อเทียน จิตฺตสุโภ
————————————————————————————————
※※※※※※※※※※※※※※※※※※※※
※ อย่าหลงตน-อย่าลืมตัว ※
※ ※
※ อย่าหลงกาย-อย่าลืมใจ ※
※ ※
※ อย่าหลงชีวิต ※
※※※※※※※※※※※※※※※※※※※※
รู้สึกตัว…รู้สึกกาย รู้สึกใจ
_/|\_ _/|\_ _/|\_
ใส่ความเห็น