“…การให้ทาน-รักษาศีล-การทำกรรมฐานนั้น
ผมได้ทำมาพอสมควร รู้มาพอสมควร
แต่**เมื่อมาปฏิบัติอย่างนี้
(ผม)รู้อย่างนี้ ความจริงอันนี้เปลี่ยนแปลงไม่ได้
ถ้าเป็นคนจริงเสียอย่างเดียวเท่านั้น ปฏิบัติ-ต้องรู้
ผมได้ประสบเรื่องนี้มา
จึงกล้ายืนยันรับรองคำสอนของพระพุทธเจ้าได้ว่า
‘เราคนหนึ่ง จะยอมเสียสละทรัพย์สมบัติ
จะยอมเสียสละอวัยวะ จะยอมเสียสละชีวิต
เพื่อแลกเอาคำสอนของพระพุทธเจ้าให้มั่นคงถาวรต่อไป
เพื่ออนุชนรุ่นหลัง’
ธรรมะนี้ไม่เลือกกาลเวลา และจะปฏิบัติอยู่ที่ไหนก็ได้
ถ้าหากเรารู้วิธีการกระทำจริง ๆ**
*วิธีการของพระพุทธเจ้า ไม่ใช่วิธีการบวงสรวงอ้อนวอน*
ซึ่งเป็นเรื่องที่มีมาก่อนพระพุทธศาสนา เป็นเรื่องของลัทธิอื่น
แม้ว่าการกระทำอย่างนั้น เขาก็มีเจตนาเพื่อรู้ธรรมะ
แต่*เมื่อทำไปอย่างนั้น-มันก็เลยไม่รู้ เพราะมันไม่ใช่วิธีที่จะรู้ได้
ไม่เพียงแต่การบวงสรวงอ้อนวอนเท่านั้นนะ
ที่มิใช่วิธีของพระพุทธเจ้า
แม้การอดข้าวอดน้ำ การย่างไฟ-บูชาไฟ
นอนเสี้ยนนอนหนาม ทรมานตนต่าง ๆ
ก็มิใช่คำสอนของพระพุทธเจ้าด้วยเช่นกัน*
**ธรรมะแท้ ๆ นั้น คือตัวเรานี้เอง-ให้เรารู้จัก
ธรรมะ คือ ตัวเรากำลังทำ-กำลังพูด-กำลังคิด
ให้เราเห็นอันนี้ เรียกว่าเห็นธรรม
ทำอะไร-ให้เราเห็น ทำอะไร-ให้เรารู้
พูดอะไร-ให้เรารู้ คิดอะไร-ให้เรารู้
เมื่อเรารู้จุดนี้ มันจะค่อยเดินไปเอง-จนถึงที่สุดของทุกข์ได้
ทุกคนต้องเป็นอย่างนั้น**
ผู้หญิงก็ต้องเป็นอย่างนั้น ผู้ชายก็ต้องเป็นอย่างนั้น…”
หลวงพ่อเทียน จิตฺตสุโภ
————————————————————————————————
※※※※※※※※※※※※※※※※※※※※
※ อย่าหลงตน-อย่าลืมตัว ※
※ ※
※ อย่าหลงกาย-อย่าลืมใจ ※
※ ※
※ อย่าหลงชีวิต ※
※※※※※※※※※※※※※※※※※※※※
รู้สึกตัว…รู้สึกกาย รู้สึกใจ
_/|\_ _/|\_ _/|\_
ใส่ความเห็น