“…คนใดปล่อยปละละเลยให้ชีวิตเป็นหมัน
คล้าย ๆ คือสัตว์เดรัจฉาน
คนนี่ แข้งขา-หน้าตาเป็นคน
จิตใจอาจเป็นสัตว์เดรัจฉานก็ได้
เพราะการทำ-การพูด-การคิด ยังไม่มีความละอายนั้น
ท่านว่า‘ทำไปเหมือนสัตว์’
เขาว่าอยู่อย่างสัตว์-กินอย่างสัตว์
ไปอย่างสัตว์-มาอย่างสัตว์
นอนอย่างสัตว์-สืบพันธุ์อย่างสัตว์
จิตใจมันเป็น(สัตว์)
แต่ไม่ใช่ตัวคน(ร่างกาย)เป็น(สัตว์)นะ ตัวจิตใจเป็น
ท่านจึงว่า‘สัตว์กับคนมันอยู่ภูมิเดียวกัน’
จึงว่า*‘โลกอันนี้เรียกว่ามีแต่ความเดือดร้อน
มีแต่ความวุ่นวาย มีแต่ความสับสนเท่านั้น’*
**ถ้าหากว่าเรารู้จักแล้ว อย่าไปทุกข์กับโลก
อย่าไปยุ่งกับโลก แต่อยู่กับโลก
แต่ว่าเราทวนกระแสของโลก แต่อย่าไปสวนกระแสของโลก**
นี่ ! มันกลับกัน
คำว่า‘ทวนกระแสของโลก แต่อย่าไปสวนกระแสของโลก’
คือเราอย่าไปกั้นมัน เช่น (คนอื่น)เขากำลังวิ่งมาน่ะ
เรายืนอยู่ เราจะมีกำลังหนัก-มีแรงหนักเท่าไหนก็ตาม
พอดีคนวิ่งมา-มันจะมาชนเรา เราต้องกระเด็นหนีทันที
(ดังนั้น) เราต้องหลีกให้เขาไปก่อน
เมื่อเขาไปกราย(วิ่งผ่าน)เรา ไปข้างหลังเราแล้ว
เมื่อเขาเหนื่อยแล้ว-(เขาก็)กลับคืนมา นี่…เขาจะกลับมา
(แต่)บางคนก็ไม่กลับมา ไปเตลิด ๆ ก็มี
(ดังนั้น)ถ้าเรา(จะ)ไปสู้เขา-สู้ไม่ได้ เพราะเขาวิ่งมาเต็มที่แล้ว
อันนี้ท่านว่า‘อย่าไปสวนกระแสของโลก แต่ทวนกระแสของโลก’
**‘ทวน’ คือว่าพยายามพูดให้เขาเข้าใจ
เมื่อเขาไม่เข้าใจแล้ว เขาก็ไปตามเรื่อง(ของเขา)**
ดังนั้น **(การนับ)ถือพุทธศาสนานี่ ต้องรู้จักกลั่นกรองเอามาใช้
‘พุทธศาสนา’นั้น คือตัวสติ-ตัวสมาธิ-ตัวปัญญา
ตัวความฉลาดนั่นแหละ เป็นพุทธะ
‘พุทธะ’ จึงแปลว่าผู้รู้-ผู้ตื่น-ผู้เบิกบานด้วยธรรม
รู้ธรรม-เห็นธรรม-เข้าใจธรรม-อยู่กับธรรมะ
จึงว่าเบิกบาน แล้วก็อยู่กับธรรมะ
คนใดอยู่กับธรรมะแล้ว ไม่เดือดร้อน-ไม่ทุกข์**
มันเป็นอย่างนั้น
*คนใดไม่อยู่กับธรรมะนั้น อยู่กับอะไร ?
อยู่กับอธรรม (ก็)เป็นทุกข์-เป็นความเดือดร้อน* …”
หลวงพ่อเทียน จิตฺตสุโภ
————————————————————————————————
※※※※※※※※※※※※※※※※※※※※
※ อย่าหลงตน-อย่าลืมตัว ※
※ ※
※ อย่าหลงกาย-อย่าลืมใจ ※
※ ※
※ อย่าหลงชีวิต ※
※※※※※※※※※※※※※※※※※※※※
รู้สึกตัว…รู้สึกกาย รู้สึกใจ
_/|\_ _/|\_ _/|\_
ใส่ความเห็น